Odmiana imienia Natalina przez przypadki

Natalina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Natalina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nataliny

Celownik
(komu? czemu?):Natalinie

Biernik
(kogo? co?):Natalinę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nataliną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Natalinie

Wołacz
(hej!):Natalino!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NatalinaNatalina wraca do domu.
Natalina nie umie grać na gitarze.
Mam na imię Natalina.
Natalina chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Natalina.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NatalinyPiszę list do Nataliny.
Nie lubię Nataliny.
Rodzina Nataliny wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Nataliny słychać.
W sobotę są urodziny Nataliny.

Celownik:
(komu? czemu?)
NatalinieMama przyznała rację Natalinie.
Oddaję Natalinie list.
Musiałam się zwierzyć Natalinie.
Zerwał jabłko i podał je Natalinie.
Zaproponowałem Natalinie dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
NatalinęCzekałam na Natalinę w kawiarni.
Spoglądam na Natalinę.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Natalinę bardzo przyjaźnie.
O jego personalia miałam spytać Natalinę prywatnie.
Przed sesją zapytałam Natalinę co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NatalinąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Nataliną na krytym basenie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Nataliną.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Nataliną.
Ja z Nataliną zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Razem z Nataliną przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NatalinieArtykuł o Natalinie wywołał burzę w mediach.
Przy Natalinie zapomniałem o wszystkim.
Od ostatniego wpisu o Natalinie wydarzyło się sporo.
Przygotowuje książkę o Natalinie.
Rozmawiam o Natalinie.

Wołacz:
(hej!)
NatalinoDobry wieczór Natalino!
Dzień dobry Natalino!
Witaj Natalino!
Natalino! Wróć do mnie!
Dziękuję Natalino za rozmowę!