Odmiana imienia Nasłeczka przez przypadki

Nasłeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nasłeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nasłeczki

Celownik
(komu? czemu?):Nasłeczce

Biernik
(kogo? co?):Nasłeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nasłeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nasłeczce

Wołacz
(hej!):Nasłeczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NasłeczkaDla mnie było już jasne, ze Nasłeczka umiera.
W domu Nasłeczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Nasłeczka.
Nasłeczka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Nasłeczka ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NasłeczkiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Nasłeczki.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Nasłeczki.
Jestem mamą Nasłeczki i jeszcze trojga innych dzieci.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Nasłeczki.
Serce Nasłeczki stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
NasłeczceNasłeczce oczy błyszczą.
Rozalia z troską przyglądała się Nasłeczce.
Napisałem wiersz dzięki Nasłeczce.
Dzięki Nasłeczce mamy kolejny artykuł po polsku.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Nasłeczce.

Biernik:
(kogo? co?)
NasłeczkęNasłeczkę znalazłam w recepcji hotelu.
Postaram się namówić Nasłeczkę na spacer.
Na Nasłeczkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzę na Nasłeczkę i nic nie rozumiem.
Chwyciła Nasłeczkę za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NasłeczkąZostaliśmy z Nasłeczką w salonie sami.
Pracuję razem z Nasłeczką.
Ja z Nasłeczką chcemy się przebrać za wampiry.
Kasia z Nasłeczką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Nasłeczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NasłeczceTo jest pieśń o Nasłeczce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Nasłeczce.
Marzę o Nasłeczce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Nasłeczce.
Kilka słów od autora materiału o Nasłeczce.

Wołacz:
(hej!)
NasłeczkoWitaj Nasłeczko!
Dobry wieczór Nasłeczko!
Dzień dobry Nasłeczko!
Dobranoc Nasłeczko!
Nasłeczko! Gdzie jesteś?