Odmiana imienia Narzesek przez przypadki

Narzesek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Narzesek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Narzeska

Celownik
(komu? czemu?):Narzeskowi

Biernik
(kogo? co?):Narzeska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Narzeskiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Narzesku

Wołacz
(hej!):Narzesku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NarzesekDziś Narzesek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Narzesek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Narzesek.
Ja i Narzesek nie wiedziałyśmy, co robić.
Narzesek tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NarzeskaPożyczę od Narzeska samochód i możemy jechać.
Zaproszenia na urodziny Narzeska są gotowe.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Narzeska.
Tata Narzeska opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Tata Narzeska sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
NarzeskowiOczywiście każdy przyzna rację Narzeskowi.
Opowiadam Narzeskowi o swoich zainteresowaniach.
Tym razem nie damy Narzeskowi dojść do głosu.
Opowiedziałam Narzeskowi o przykrości która mnie spotkała.
Mam nadzieję, że Narzeskowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
NarzeskaNarzeska zaświerzbiały ręce.
Spojrzałam na Narzeska.
Kacper patrzył na Narzeska ze zdumieniem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Narzeska.
Na Narzeska moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NarzeskiemZobacz wywiad z Narzeskiem oraz innymi uczestnikami finału.
Sprzątam pokój z Narzeskiem.
Dorota spotkała się z Narzeskiem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Narzeskiem.
Ja z Narzeskiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NarzeskuNa koniec parę słów o Narzesku.
Przynajmniej tak myślał tata o Narzesku.
Kto dziś pamięta o Narzesku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Narzesku.
Na pewno słyszałyście o Narzesku.

Wołacz:
(hej!)
NarzeskuHej Narzesku!
Narzesku! Gdzie jesteś?
Cześć Narzesku!
Dobranoc Narzesku!
Narzesku! Wróć do mnie!