Odmiana imienia Narzes przez przypadki

Narzes imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Narzes

Dopełniacz
(kogo? czego?):Narzesa

Celownik
(komu? czemu?):Narzesowi

Biernik
(kogo? co?):Narzesa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Narzesem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Narzesie

Wołacz
(hej!):Narzesie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NarzesJak już wiecie mam na imię Narzes.
Autorem niniejszego tekstu jest Narzes.
Narzes ma katar i źle się czuje.
Dopiero do mnie dotarło, że Narzes już tu jest.
Jeśli jednak przegrasz, Narzes zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NarzesaZbieramy na nowy wózek dla Narzesa.
Narzesa siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Szukałem linków do strony Narzesa.
Piszę list do Narzesa.
Muszę pochwalić pomysł Narzesa.

Celownik:
(komu? czemu?)
NarzesowiTego Narzesowi było już za wiele.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Narzesowi coś się stało.
Od początku próbujemy pomóc Narzesowi.
Tym razem nie damy Narzesowi dojść do głosu.
Kto wie, może Narzesowi wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
NarzesaNarzesa zaczęło to nieco irytować.
Popatrzyłam na Narzesa przekonana, że zacznie mówić dalej.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Narzesa.
Obserwuję Narzesa bardzo uważnie.
Spojrzałam na Narzesa.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NarzesemZginął w pojedynku z Narzesem.
Powinnam jednak pojechać z Narzesem.
A sytuacja z Narzesem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Jadę na wycieczkę razem z Narzesem.
Sprzątam pokój z Narzesem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NarzesieCzasami myślę sobie o Narzesie.
Pamiętajmy o Narzesie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Dziś napiszę o Narzesie.
Kto dziś pamięta o Narzesie.
Piszę o Narzesie.

Wołacz:
(hej!)
NarzesieGdzie jesteś Narzesie!?
Dobranoc Narzesie!
Cześć Narzesie!
Narzesie! Uważaj!
Dobry wieczór Narzesie!