Odmiana imienia Namiruś przez przypadki

Namiruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Namiruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Namirusia

Celownik
(komu? czemu?):Namirusiowi

Biernik
(kogo? co?):Namirusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Namirusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Namirusiu

Wołacz
(hej!):Namirusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NamiruśNamiruś wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Namiruś.
Jak już wiecie mam na imię Namiruś.
Autorem niniejszego tekstu jest Namiruś.
Autorem artykułu jest Namiruś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NamirusiaMuszę pochwalić pomysł Namirusia.
Przyglądałam się dłoniom Namirusia.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Namirusia.
Przez cały dzień czułam wzrok Namirusia na sobie.
Od razu zobaczyła ich mama Namirusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
NamirusiowiZerwał jabłko i podał je Namirusiowi.
Zszedłem z drogi Namirusiowi i usiadłem w fotelu.
Coś muszę Namirusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Rozalia z troską przyglądała się Namirusiowi.
Powiedz wszystkim i Namirusiowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
NamirusiaSpotkałam Namirusia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kacper patrzył na Namirusia ze zdumieniem.
Namirusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałam na Namirusia.
Namirusia zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NamirusiemTym razem korespondowałam z Namirusiem.
Dorota spotkała się z Namirusiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Namirusiem.
Sprzątam pokój z Namirusiem.
Zginął w pojedynku z Namirusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NamirusiuI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Namirusiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Namirusiu.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Namirusiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Namirusiu.
Wspominam o Namirusiu.

Wołacz:
(hej!)
NamirusiuDobry wieczór Namirusiu!
Gdzie jesteś Namirusiu!?
Namirusiu! Uważaj!
Namirusiu! Wróć do mnie!
Witaj Namirusiu!