Odmiana imienia Namirek przez przypadki

Namirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Namirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Namirka

Celownik
(komu? czemu?):Namirkowi

Biernik
(kogo? co?):Namirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Namirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Namirku

Wołacz
(hej!):Namirku!

Przykłady odmiany imienia Namirek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Namirek

Namirek chce pójść ze mną na spacer.
Namirek ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Namirek zostaje z nami.
Namirek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Mam na imię Namirek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Namirka

Jadę do Namirka.
Ręka Namirka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Tata Namirka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Namirka.
Dla Namirka ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik (komu? czemu?): Namirkowi

Zszedłem z drogi Namirkowi i usiadłem w fotelu.
Namirkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Namirkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Proszę Namirkowi nie dokuczać!
Dzięki Namirkowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik (kogo? co?): Namirka

W końcu obudzili Namirka, żeby ich ratował.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Namirka.
Kawę kupioną przez Namirka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Chwyciła Namirka za rękaw płaszcza.
Patrzył na Namirka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik (z kim? z czym?): Namirkiem

Wczoraj wracamy z Namirkiem od lekarza.
Przez chwilę oboje z Namirkiem patrzyli na siebie.
Dwa dni temu miałam z Namirkiem śmieszną przygodę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Namirkiem.
Obie z Namirkiem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik (o kim? o czym?): Namirku

Piszę o Namirku.
Wspominam o Namirku.
Dziś napiszę o Namirku.
Śpiewam o Namirku.
Na koniec parę słów o Namirku.

Wołacz (hej!): Namirku

Hej Namirku!
Dobry wieczór Namirku!
Dzień dobry Namirku!
Dziękuję Namirku za rozmowę!
Namirku! Gdzie jesteś?