Odmiana imienia Namiś przez przypadki

Namiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Namiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Namisia

Celownik
(komu? czemu?):Namisiowi

Biernik
(kogo? co?):Namisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Namisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Namisiu

Wołacz
(hej!):Namisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NamiśNamiś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
W domu Namiś często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Namiś.
Namiś nie umie śpiewać.
Namiś chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NamisiaPostanowiłam zadzwonić do Namisia.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Namisia.
Piszę list do Namisia.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Namisia.
Od razu zobaczyła ich mama Namisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
NamisiowiNie wiem, co powiedzieć Namisiowi.
Ten nie pozostał dłużny Namisiowi.
Namisiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mama przyznała rację Namisiowi.
Tym razem nie damy Namisiowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
NamisiaCzekałam na Namisia w kawiarni.
Namisia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Zdjęcie przesłane przez Namisia.
Patrzył na Namisia z pełnym zgrozy podziwem.
Chwyciła Namisia za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NamisiemByliśmy wczoraj pierwszy raz z Namisiem na krytym basenie.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Namisiem.
Zostanę tu tylko z Namisiem i chłopakami.
Oboje z Namisiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Namisiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NamisiuA o Namisiu to i słowa rzec nie umiał.
Myślałam cały czas tylko o Namisiu.
Wszyscy dyskutują o Namisiu.
Dzisiaj chciałam napisać o Namisiu.
Na koniec parę słów o Namisiu.

Wołacz:
(hej!)
NamisiuNamisiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Namisiu!?
Hej Namisiu!
Dobry wieczór Namisiu!
Witaj Namisiu!