Odmiana imienia Nadarek przez przypadki

Nadarek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nadarek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nadarka

Celownik
(komu? czemu?):Nadarkowi

Biernik
(kogo? co?):Nadarka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nadarkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nadarku

Wołacz
(hej!):Nadarku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NadarekW domu Nadarek często urządza rodzicom pokazy mody.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Nadarek.
Autorem niniejszego tekstu jest Nadarek.
Jak już wiecie mam na imię Nadarek.
Dziś Nadarek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NadarkaPrzed sobą ujrzałam rękę Nadarka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Nadarka.
Najbardziej polubiłam ojca Nadarka.
Szukałem linków do strony Nadarka.
Specjalnością Nadarka jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
NadarkowiJa na pewno przekaże swój procent Nadarkowi.
Zostawiam Nadarkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Napisałem wiersz dzięki Nadarkowi.
Opowiadam Nadarkowi o swoich zainteresowaniach.
Ten nie pozostał dłużny Nadarkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
NadarkaSpoglądam na Nadarka.
Spojrzałam na Nadarka.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Nadarka bardzo przyjaźnie.
Oszołomienie spadło teraz na Nadarka i na moment odebrało mu wigor.
Podchodzi, całuje Nadarka i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NadarkiemRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Nadarkiem.
Sprzątam pokój z Nadarkiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Nadarkiem.
Karolina miała się spotkać z Nadarkiem przed szkołą.
Oboje z Nadarkiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NadarkuBardzo fajny blog o Nadarku.
Zapraszam na film dokumentalny o Nadarku.
Na pewno słyszałyście o Nadarku.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Nadarku.
Dyskutuję o Nadarku.

Wołacz:
(hej!)
NadarkuWitaj Nadarku!
Dzień dobry Nadarku!
Cześć Nadarku!
Dobry wieczór Nadarku!
Gdzie jesteś Nadarku!?