Odmiana imienia Naborek przez przypadki

Naborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Naborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Naborka

Celownik
(komu? czemu?):Naborkowi

Biernik
(kogo? co?):Naborka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Naborkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Naborku

Wołacz
(hej!):Naborku!

Przykłady odmiany imienia Naborek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Naborek

Autorem niniejszego tekstu jest Naborek.
Naborek nie umie śpiewać.
Naborek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Naborek umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Naborek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Naborka

Zbieramy na nowy wózek dla Naborka.
Od razu zobaczyła ich mama Naborka.
Rozalia podeszła do Naborka.
Na korytarzu blisko pokoju Naborka stało kilka osób.
Rodzina Naborka wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik (komu? czemu?): Naborkowi

Napisałem wiersz dzięki Naborkowi.
Słoik z kawą wyleciał Naborkowi z rąk.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Naborkowi.
Mama przyznała rację Naborkowi.
Dzięki Naborkowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik (kogo? co?): Naborka

Widziałem dzisiaj Naborka z mojej klasy.
Przyniesiona przez Naborka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed wejściem spotkaliśmy Naborka.
Naborka zaświerzbiały ręce.
Na Naborka spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik (z kim? z czym?): Naborkiem

Wymyśliłam z Naborkiem nową zabawę.
Razem z Naborkiem zrobiłyśmy obiad.
Razem z Naborkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zobacz wywiad z Naborkiem oraz innymi uczestnikami finału.
Ja z Naborkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik (o kim? o czym?): Naborku

Czasami myślę sobie o Naborku.
Ten wiersz jest o Naborku.
To jest pieśń o Naborku.
Powoli spełniam swoje marzenia o Naborku.
Na pewno słyszałyście o Naborku.

Wołacz (hej!): Naborku

Dziękuję Naborku za rozmowę!
Naborku! Wróć do mnie!
Naborku! Uważaj!
Witaj Naborku!
Dobranoc Naborku!