Odmiana imienia Naborek przez przypadki

Naborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Naborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Naborku

Wołacz
(hej!):Naborka!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NaborekAutorem niniejszego tekstu jest Naborek.
Naborek nie umie śpiewać.
Naborek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Naborek umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Naborek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Zbieramy na nowy wózek dla .
Od razu zobaczyła ich mama .
Rozalia podeszła do .
Na korytarzu blisko pokoju stało kilka osób.
Rodzina wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
Napisałem wiersz dzięki .
Słoik z kawą wyleciał z rąk.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją .
Mama przyznała rację .
Dzięki mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
Widziałem dzisiaj z mojej klasy.
Przyniesiona przez kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed wejściem spotkaliśmy .
zaświerzbiały ręce.
Na spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Wymyśliłam z nową zabawę.
Razem z zrobiłyśmy obiad.
Razem z wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zobacz wywiad z oraz innymi uczestnikami finału.
Ja z coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NaborkuCzasami myślę sobie o Naborku.
Ten wiersz jest o Naborku.
To jest pieśń o Naborku.
Powoli spełniam swoje marzenia o Naborku.
Na pewno słyszałyście o Naborku.

Wołacz:
(hej!)
NaborkaDziękuję Naborka za rozmowę!
Naborka! Wróć do mnie!
Naborka! Uważaj!
Witaj Naborka!
Dobranoc Naborka!