Odmiana imienia Mysława przez przypadki

Mysława imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mysława

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mysławy

Celownik
(komu? czemu?):Mysławie

Biernik
(kogo? co?):Mysławę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mysławą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mysławie

Wołacz
(hej!):Mysławo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MysławaMa na imię Mysława.
Mysława ma katar i źle się czuje.
Na drugie imię mam Mysława.
Jeśli jednak przegrasz, Mysława zostaje z nami.
Mysława tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MysławyZostało sto dni do narodzin Mysławy.
Wysyłam list do Mysławy.
Póki co dodaję zdjęcia Mysławy z wakacji.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Mysławy.
Piszę list do Mysławy.

Celownik:
(komu? czemu?)
MysławieDaję Mysławie, to co najlepsze we mnie.
Proszę Mysławie nie dokuczać!
Mam nadzieję, że Mysławie również się podoba.
Zaproponowałem Mysławie dwa tematy.
Ten nie pozostał dłużny Mysławie.

Biernik:
(kogo? co?)
MysławęObserwuję Mysławę bardzo uważnie.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Mysławę.
Spojrzał na Mysławę i uśmiechnął się.
O jego personalia miałam spytać Mysławę prywatnie.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Mysławę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MysławąJadę na wycieczkę razem z Mysławą.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Mysławą.
Rozmawiam z Mysławą.
Ja z Mysławą zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Przez chwilę oboje z Mysławą patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MysławieOd ostatniego wpisu o Mysławie wydarzyło się sporo.
Związana jest z nią legenda o Mysławie.
Powiedz mi, co myślisz o Mysławie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Mysławie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Mysławie.

Wołacz:
(hej!)
MysławoMysławo! Uważaj!
Mysławo! Wróć do mnie!
Mysławo! Gdzie jesteś?
Dziękuję Mysławo za rozmowę!
Dobranoc Mysławo!