Odmiana imienia Mironcia przez przypadki

Mironcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mironcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mironci

Celownik
(komu? czemu?):Mironci

Biernik
(kogo? co?):Mironcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mironcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mironci

Wołacz
(hej!):Mironciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MironciaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Mironcia.
Autorem niniejszego tekstu jest Mironcia.
Mironcia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Mironcia tego nie widzi.
Gdzie jest Mironcia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MironciLampion z dyni zrobiony na prośbę Mironci.
Na korytarzu blisko pokoju Mironci stało kilka osób.
Tato Mironci produkował abażury.
Szkoda że Mironci prawie że w ogóle nie ma.
W domu babci Mironci od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
MironciPowiedz wszystkim i Mironci, że nic mi nie jest.
Mironci udało się usłyszeć tylko parę słów.
Słoik z kawą wyleciał Mironci z rąk.
Zerwał jabłko i podał je Mironci.
Musiałam się zwierzyć Mironci.

Biernik:
(kogo? co?)
MironcięNieśmiało gładzi Mironcię po włosach.
Mironcię zaczęło to nieco irytować.
Lubię Mironcię.
Patrzę na Mironcię i nic nie rozumiem.
Spoglądam na Mironcię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MironciąJa z Mironcią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zginął w pojedynku z Mironcią.
Idę na spacer z Mironcią.
Kasia z Mironcią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Mironcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MironciPrzynajmniej tak myślał tata o Mironci.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Mironci.
Powoli spełniam swoje marzenia o Mironci.
Hipnotyzująca powieść o Mironci i płatnym mordercy.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Mironci.

Wołacz:
(hej!)
MironciuHej Mironciu!
Cześć Mironciu!
Gdzie jesteś Mironciu!?
Witaj Mironciu!
Dzień dobry Mironciu!