Odmiana imienia Mirellcia przez przypadki

Mirellcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mirellcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mirellci

Celownik
(komu? czemu?):Mirellci

Biernik
(kogo? co?):Mirellcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mirellcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mirellci

Wołacz
(hej!):Mirellciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MirellciaJeśli jednak przegrasz, Mirellcia zostaje z nami.
Mirellcia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Mirellcia chce pójść ze mną na spacer.
Dla mnie było już jasne, ze Mirellcia umiera.
Moje drugie imię to właśnie Mirellcia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MirellciDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Mirellci.
Tato Mirellci produkował abażury.
Prosimy o pomoc dla Mirellci.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Mirellci.
Dziadek Mirellci w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
MirellciNie wiem, co powiedzieć Mirellci.
Mirellci włosy stanęły dęba na głowie.
Zszedłem z drogi Mirellci i usiadłem w fotelu.
Zaproponowałem Mirellci dwa tematy.
Co tej Mirellci po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
MirellcięMirellcię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Oszołomienie spadło teraz na Mirellcię i na moment odebrało mu wigor.
Mirellcię zaczęło to nieco irytować.
Chwyciła Mirellcię za rękaw płaszcza.
Podchodzi, całuje Mirellcię i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MirellciąZakończyliśmy edycję kwietniową z Mirellcią.
Karolina miała się spotkać z Mirellcią przed szkołą.
Zginął w pojedynku z Mirellcią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Mirellcią.
Oboje z Mirellcią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MirellciTen wiersz jest o Mirellci.
Pamiętam o Mirellci.
Na pewno słyszałyście o Mirellci.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Mirellci.
Kiedyś tam chciałam napisać o Mirellci.

Wołacz:
(hej!)
MirellciuDziękuję Mirellciu za rozmowę!
Cześć Mirellciu!
Witaj Mirellciu!
Dobranoc Mirellciu!
Gdzie jesteś Mirellciu!?