Jak odmienić imię Mirellcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mirellcia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Mirellcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mirellcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Mirellci.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Mirellci.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Mirellcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Mirellcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Mirellci.
W wołaczu (Hej!): Mirellciu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Mirellcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mirellcia.