Odmiana imienia Minka przez przypadki

Minka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Minka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Minki

Celownik
(komu? czemu?):Mince

Biernik
(kogo? co?):Minkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Minką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mince

Wołacz
(hej!):Minko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MinkaMinka ma katar i źle się czuje.
Minka nie umie śpiewać.
Minka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Minka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Minka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MinkiBardzo podoba mi się wypracowanie Minki.
Ręka Minki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Minki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Minki.
Od razu zobaczyła ich mama Minki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MinceDzięki Mince mamy kolejny artykuł po polsku.
Słoik z kawą wyleciał Mince z rąk.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Mince.
Nie wiem, co powiedzieć Mince.
Kupiłem Mince magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
MinkęPatrzył na Minkę z pełnym zgrozy podziwem.
Nieśmiało gładzi Minkę po włosach.
Spojrzałam na Minkę.
Spojrzałam na Minkę jak dopisuje kolejne literki.
Czekałam na Minkę w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MinkąOboje z Minką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ja z Minką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Sprzątam pokój z Minką.
Siedzieliśmy z Minką przy basenie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Minką na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MinceTej nocy po raz pierwszy śniłam o Mince.
Bardzo fajny blog o Mince.
Mówimy tu oczywiście o Mince.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Mince.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Mince.

Wołacz:
(hej!)
MinkoHej Minko!
Minko! Wróć do mnie!
Witaj Minko!
Minko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Minko za rozmowę!