Odmiana imienia Milbunia przez przypadki

Milbunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Milbunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Milbuni

Celownik
(komu? czemu?):Milbuni

Biernik
(kogo? co?):Milbunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Milbunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Milbuni

Wołacz
(hej!):Milbuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MilbuniaAutorem niniejszego tekstu jest Milbunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Milbunia.
Dziś Milbunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dla mnie było już jasne, ze Milbunia umiera.
Milbunia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MilbuniSpecjalnością Milbuni jest jazda na koniu.
Nie lubię Milbuni.
Przedwczoraj były urodziny Milbuni.
Najbardziej polubiłam ojca Milbuni.
Nie ma Milbuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
MilbuniMilbuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zostawiam Milbuni karteczkę i już mnie nie ma.
Zaproponowałem Milbuni dwa tematy.
Opowiedziałam Milbuni o przykrości która mnie spotkała.
Słoik z kawą wyleciał Milbuni z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
MilbunięDoprowadził tym Milbunię do stanu bliskiego apopleksji.
Spoglądam na Milbunię.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Milbunię.
Widzę Milbunię.
Oszołomienie spadło teraz na Milbunię i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MilbuniąByliśmy z Milbunią na jarmarku.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Milbunią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Milbunią.
Wieczorem z Milbunią znowu idziemy na spacer.
Karolina miała się spotkać z Milbunią przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MilbuniPamiętajmy o Milbuni i jej rodzinie.
Kiedyś tam chciałam napisać o Milbuni.
Kto dziś pamięta o Milbuni.
Mamrotał coś o Milbuni, gdy podtrzymywał się ściany.
W powrotnej drodze myślał o Milbuni.

Wołacz:
(hej!)
MilbuniuHej Milbuniu!
Cześć Milbuniu!
Milbuniu! Uważaj!
Gdzie jesteś Milbuniu!?
Dobranoc Milbuniu!