Odmiana imienia Mikunia przez przypadki

Mikunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mikunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mikuni

Celownik
(komu? czemu?):Mikuni

Biernik
(kogo? co?):Mikunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mikunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mikuni

Wołacz
(hej!):Mikuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MikuniaNa drugie imię mam Mikunia.
Mikunia tego nie widzi.
Mikunia nie umie grać na gitarze.
Gdzie jest Mikunia?
Jutro Mikunia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MikuniZobaczyłam uśmiechniętą twarz Mikuni.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Mikuni.
W sobotę są urodziny Mikuni.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Mikuni.
Muszę pochwalić pomysł Mikuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
MikuniZaproponowałem Mikuni dwa tematy.
Daję Mikuni, to co najlepsze we mnie.
Coś muszę Mikuni powiedzieć, stoi i czeka.
Mam nadzieję, że Mikuni również się podoba.
Zostawiam Mikuni karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
MikunięPatrzy na Mikunię wyczekująco.
Lubię Mikunię.
Spoglądam na Mikunię.
Widzę Mikunię.
Postaram się namówić Mikunię na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MikuniąObie z Mikunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Idę na spacer z Mikunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Mikunią.
Wieczorem z Mikunią znowu idziemy na spacer.
Pracuję razem z Mikunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MikuniZapraszam na film dokumentalny o Mikuni.
Myślał o Mikuni i o swoim życiu.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Mikuni.
Od ostatniego wpisu o Mikuni wydarzyło się sporo.
Pamiętajmy o Mikuni i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
MikuniuMikuniu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Mikuniu!
Hej Mikuniu!
Mikuniu! Uważaj!
Dzień dobry Mikuniu!