Jak odmienić imię Mikunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Mikunia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Mikunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Mikunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Mikuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Mikuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Mikunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Mikunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Mikuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Mikuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Mikunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mikunia.