Odmiana imienia Miłka przez przypadki

Miłka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miłka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miłki

Celownik
(komu? czemu?):Miłce

Biernik
(kogo? co?):Miłkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Miłką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miłce

Wołacz
(hej!):Miłko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiłkaAutorem niniejszego tekstu jest Miłka.
Miłka ma katar i źle się czuje.
Jak już wiecie mam na imię Miłka.
Co robi Miłka?
Dla mnie było już jasne, ze Miłka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiłkiNie lubię Miłki.
Rozalia podeszła do Miłki.
Jadę do Miłki.
Od razu zobaczyła ich mama Miłki.
Postawa Miłki była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiłceOpowiedziałam Miłce o przykrości która mnie spotkała.
Nie wiem, co powiedzieć Miłce.
Oddaję Miłce list.
Chciałam szybko pochwalić się Miłce.
Dzięki Miłce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
MiłkęChwyciła Miłkę za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Miłkę jak dopisuje kolejne literki.
Na Miłkę spłynęła niewymowna ulga.
Nieśmiało gładzi Miłkę po włosach.
Spojrzał na Miłkę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiłkąAle można sobie zrobić zdjęcie z Miłką.
Siedzieliśmy z Miłką przy basenie.
Ja z Miłką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Ja z Miłką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Miłką na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiłceW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Miłce.
Na pewno słyszałyście o Miłce.
Przygotowuje książkę o Miłce.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Miłce.
Zapraszam na film dokumentalny o Miłce.

Wołacz:
(hej!)
MiłkoWitaj Miłko!
Gdzie jesteś Miłko!?
Dobranoc Miłko!
Hej Miłko!
Miłko! Wróć do mnie!