Odmiana imienia Metodka przez przypadki

Metodka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Metodka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Metodki

Celownik
(komu? czemu?):Metodce

Biernik
(kogo? co?):Metodkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Metodką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Metodce

Wołacz
(hej!):Metodko!

Przykłady deklinacji imienia Metodka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Metodka

Dopiero do mnie dotarło, że Metodka już tu jest.
W domu Metodka często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Metodka.
Dobrze, że Metodka grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Metodka zostaje z nami.

Dopełniacz (kogo? czego?): Metodki

Krótki filmik przedstawiający braciszka Metodki.
Jadę do Metodki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Metodki.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Metodki.
Metodki siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik (komu? czemu?): Metodce

Co tej Metodce po głowie chodzi?
Oczywiście każdy przyzna rację Metodce.
Przyglądam się Metodce.
Napisałem wiersz dzięki Metodce.
Chciałam szybko pochwalić się Metodce.

Biernik (kogo? co?): Metodkę

Odprowadziłam Metodkę do wyjścia.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Metodkę bardzo przyjaźnie.
Widzę Metodkę.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Metodkę.
Nieśmiało gładzi Metodkę po włosach.

Narzędnik (z kim? z czym?): Metodką

Jadę z Metodką na dyskotekę.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Metodką.
Wieczorem z Metodką znowu idziemy na spacer.
Przez chwilę oboje z Metodką patrzyli na siebie.
Ja z Metodką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Metodce

Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Metodce.
W powrotnej drodze myślał o Metodce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Metodce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Metodce.
No a teraz trochę więcej o Metodce.

Wołacz (hej!): Metodko

Metodko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Metodko!
Metodko! Gdzie jesteś?
Witaj Metodko!
Cześć Metodko!