Odmiana imienia Metoda przez przypadki

Metoda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Metoda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Metody

Celownik
(komu? czemu?):Metodzie

Biernik
(kogo? co?):Metodę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Metodą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Metodzie

Wołacz
(hej!):Metodo!

Przykłady odmiany imienia Metoda” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Metoda

Jak już wiecie mam na imię Metoda.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Metoda.
Moje drugie imię to właśnie Metoda.
Metoda nie umie śpiewać.
Jutro Metoda wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz (kogo? czego?): Metody

Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Metody.
Zbieramy na nowy wózek dla Metody.
Specjalnością Metody jest jazda na koniu.
Jadę do Metody.
Nie lubię Metody.

Celownik (komu? czemu?): Metodzie

Oczywiście każdy przyzna rację Metodzie.
Ja na pewno przekaże swój procent Metodzie.
Dzięki Metodzie święta nabrały nowego wymiaru.
Opowiadam Metodzie o swoich zainteresowaniach.
Napisałem wiersz dzięki Metodzie.

Biernik (kogo? co?): Metodę

Metodę zaczęło to nieco irytować.
Przed sesją zapytałam Metodę co lubi.
O jego personalia miałam spytać Metodę prywatnie.
Czekałam na Metodę w kawiarni.
Sierżant wpatrywał się w Metodę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik (z kim? z czym?): Metodą

Zginął w pojedynku z Metodą.
Razem z Metodą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Ja z Metodą zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Metodą na krytym basenie.
Refleksyjnie po spotkaniu z Metodą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Metodzie

A przecież nikt inaczej o Metodzie nie pisał.
Ten wiersz jest o Metodzie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Metodzie.
Myślał o Metodzie i o swoim życiu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Metodzie.

Wołacz (hej!): Metodo

Witaj Metodo!
Metodo! Wróć do mnie!
Metodo! Uważaj!
Gdzie jesteś Metodo!?
Dziękuję Metodo za rozmowę!