Odmiana imienia Metoda przez przypadki

Metoda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Metoda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Metody

Celownik
(komu? czemu?):Metodzie

Biernik
(kogo? co?):Metodę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Metodą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Metodzie

Wołacz
(hej!):Metodo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MetodaJak już wiecie mam na imię Metoda.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Metoda.
Moje drugie imię to właśnie Metoda.
Metoda nie umie śpiewać.
Jutro Metoda wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MetodyPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Metody.
Zbieramy na nowy wózek dla Metody.
Specjalnością Metody jest jazda na koniu.
Jadę do Metody.
Nie lubię Metody.

Celownik:
(komu? czemu?)
MetodzieOczywiście każdy przyzna rację Metodzie.
Ja na pewno przekaże swój procent Metodzie.
Dzięki Metodzie święta nabrały nowego wymiaru.
Opowiadam Metodzie o swoich zainteresowaniach.
Napisałem wiersz dzięki Metodzie.

Biernik:
(kogo? co?)
MetodęMetodę zaczęło to nieco irytować.
Przed sesją zapytałam Metodę co lubi.
O jego personalia miałam spytać Metodę prywatnie.
Czekałam na Metodę w kawiarni.
Sierżant wpatrywał się w Metodę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MetodąZginął w pojedynku z Metodą.
Razem z Metodą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Ja z Metodą zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Metodą na krytym basenie.
Refleksyjnie po spotkaniu z Metodą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MetodzieA przecież nikt inaczej o Metodzie nie pisał.
Ten wiersz jest o Metodzie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Metodzie.
Myślał o Metodzie i o swoim życiu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Metodzie.

Wołacz:
(hej!)
MetodoWitaj Metodo!
Metodo! Wróć do mnie!
Metodo! Uważaj!
Gdzie jesteś Metodo!?
Dziękuję Metodo za rozmowę!