Odmiana imienia Meruluś przez przypadki

Meruluś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Meruluś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Merulusia

Celownik
(komu? czemu?):Merulusiowi

Biernik
(kogo? co?):Merulusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Merulusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Merulusiu

Wołacz
(hej!):Merulusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MeruluśGdzie jest Meruluś?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Meruluś.
Meruluś wraca do domu.
Ja i Meruluś nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Meruluś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MerulusiaSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Merulusia.
Uroda Merulusia miała potężną moc.
Muszę pochwalić pomysł Merulusia.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Merulusia.
Przed domem Merulusia zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
MerulusiowiSłoik z kawą wyleciał Merulusiowi z rąk.
Nie wiem, co powiedzieć Merulusiowi.
Daję Merulusiowi, to co najlepsze we mnie.
Tego Merulusiowi było już za wiele.
Merulusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
MerulusiaKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Merulusia.
Podchodzi, całuje Merulusia i idzie do wyjścia.
Nieśmiało gładzi Merulusia po włosach.
W Merulusia nagle coś wstąpiło.
Przeprosiłam Merulusia i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MerulusiemDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Merulusiem.
Oboje z Merulusiem wybuchliśmy śmiechem.
Ja z Merulusiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Weekend spędzony z Merulusiem był przesympatyczny.
Razem z Merulusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MerulusiuTo jest pieśń o Merulusiu.
Mówimy tu oczywiście o Merulusiu.
Marzę o Merulusiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Merulusiu.
Pamiętam o Merulusiu.

Wołacz:
(hej!)
MerulusiuDobry wieczór Merulusiu!
Hej Merulusiu!
Merulusiu! Uważaj!
Cześć Merulusiu!
Dobranoc Merulusiu!