Odmiana imienia Merul przez przypadki

Merul imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Merul

Dopełniacz
(kogo? czego?):Merula

Celownik
(komu? czemu?):Merulowi

Biernik
(kogo? co?):Merula

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Merulem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Merulu

Wołacz
(hej!):Merulu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MerulMerul odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jeśli jednak przegrasz, Merul zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Merul.
Dobrze, że Merul grzecznie śpi.
W domu Merul często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MerulaLampion z dyni zrobiony na prośbę Merula.
Muszę pochwalić pomysł Merula.
Pożyczę od Merula samochód i możemy jechać.
Zbieramy na nowy wózek dla Merula.
Jestem mamą Merula i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
MerulowiMerulowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Tego Merulowi było już za wiele.
Rozalia z troską przyglądała się Merulowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Merulowi.
Opowiadam Merulowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
MerulaNa Merula moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzył na Merula z pełnym zgrozy podziwem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Merula bardzo przyjaźnie.
Kacper patrzył na Merula ze zdumieniem.
Czekałam na Merula w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MerulemJa z Merulem chcemy się przebrać za wampiry.
Oboje z Merulem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Merulem.
Dorota spotkała się z Merulem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Merulem na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MeruluŚpiewam o Merulu.
Wszyscy dyskutują o Merulu.
Pamiętajmy o Merulu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Artykuł o Merulu wywołał burzę w mediach.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Merulu.

Wołacz:
(hej!)
MeruluDobranoc Merulu!
Merulu! Wróć do mnie!
Hej Merulu!
Cześć Merulu!
Dobry wieczór Merulu!