Odmiana imienia Marzenusia przez przypadki

Marzenusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marzenusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marzenusi

Celownik
(komu? czemu?):Marzenusi

Biernik
(kogo? co?):Marzenusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marzenusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marzenusi

Wołacz
(hej!):Marzenusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarzenusiaMarzenusia nie umie śpiewać.
Marzenusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dopiero do mnie dotarło, że Marzenusia już tu jest.
Marzenusia nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Marzenusia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarzenusiTata Marzenusi sam opatrzył mi nogę.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Marzenusi.
Prosimy o pomoc dla Marzenusi.
Najbardziej polubiłam ojca Marzenusi.
Uroda Marzenusi miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarzenusiZszedłem z drogi Marzenusi i usiadłem w fotelu.
Zaproponowałem Marzenusi dwa tematy.
Kto wie, może Marzenusi wyjdzie do na dobre.
Marzenusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Opowiadam Marzenusi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
MarzenusięPrzeprosiłam Marzenusię i poszłam dalej.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Marzenusię.
Spojrzał na Marzenusię i uśmiechnął się.
Marzenusię znalazłam w recepcji hotelu.
Sierżant wpatrywał się w Marzenusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarzenusiąRazem z Marzenusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Pracuję z Marzenusią.
Rozmawiam z Marzenusią.
Zostaliśmy z Marzenusią w salonie sami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Marzenusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarzenusiNaszą piosenkę pisali z myślą o Marzenusi.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Marzenusi.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Marzenusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Marzenusi.
Marzę o Marzenusi.

Wołacz:
(hej!)
MarzenusiuHej Marzenusiu!
Gdzie jesteś Marzenusiu!?
Marzenusiu! Uważaj!
Marzenusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Marzenusiu!