Jak odmienić imię Marzenusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Marzenusia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Marzenusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Marzenusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Marzenusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Marzenusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Marzenusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Marzenusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Marzenusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Marzenusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Marzenusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Marzenusia.