Odmiana imienia Marzanusia przez przypadki

Marzanusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marzanusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marzanusi

Celownik
(komu? czemu?):Marzanusi

Biernik
(kogo? co?):Marzanusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marzanusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marzanusi

Wołacz
(hej!):Marzanusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarzanusiaCo robi Marzanusia?
W domu Marzanusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Moje drugie imię to właśnie Marzanusia.
Dla mnie było już jasne, ze Marzanusia umiera.
Ma na imię Marzanusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarzanusiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Marzanusi słychać.
Przedwczoraj były urodziny Marzanusi.
Tato Marzanusi produkował abażury.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Marzanusi.
Rodzina Marzanusi wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarzanusiNie wiem, co powiedzieć Marzanusi.
Kupiłem Marzanusi magnes na lodówkę.
Marzanusi włosy stanęły dęba na głowie.
Od początku próbujemy pomóc Marzanusi.
Co tej Marzanusi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
MarzanusięSpotkałam Marzanusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Lubię Marzanusię.
Nieśmiało gładzi Marzanusię po włosach.
Widzę Marzanusię.
Przed sesją zapytałam Marzanusię co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarzanusiąTym razem korespondowałam z Marzanusią.
Idę na spacer z Marzanusią.
Ja z Marzanusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wieczorem z Marzanusią znowu idziemy na spacer.
Razem z Marzanusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarzanusiPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Marzanusi.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Marzanusi.
Mówimy tu oczywiście o Marzanusi.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Marzanusi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Marzanusi.

Wołacz:
(hej!)
MarzanusiuDobranoc Marzanusiu!
Marzanusiu! Uważaj!
Dziękuję Marzanusiu za rozmowę!
Dobry wieczór Marzanusiu!
Cześć Marzanusiu!