Odmiana imienia Marzanna przez przypadki

Marzanna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marzanna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marzanny

Celownik
(komu? czemu?):Marzannie

Biernik
(kogo? co?):Marzannę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marzanną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marzannie

Wołacz
(hej!):Marzanno!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarzannaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Marzanna.
Jutro Marzanna wyjdzie ze szpitala.
Co robi Marzanna?
Na drugie imię mam Marzanna.
Dla mnie było już jasne, ze Marzanna umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarzannyProsimy o pomoc dla Marzanny.
Nie ma Marzanny.
Szukałem linków do strony Marzanny.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Marzanny.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Marzanny.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarzannieOddaję Marzannie list.
Zszedłem z drogi Marzannie i usiadłem w fotelu.
Mam nadzieję, że Marzannie również się podoba.
Daję Marzannie, to co najlepsze we mnie.
Marzannie oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
MarzannęPopatrzyłam na Marzannę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Kacper patrzył na Marzannę ze zdumieniem.
Widzę Marzannę.
Kawę kupioną przez Marzannę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Nieśmiało gładzi Marzannę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarzannąPowinnam jednak pojechać z Marzanną.
Dorota spotkała się z Marzanną.
Wieczorem z Marzanną znowu idziemy na spacer.
Dwa dni temu miałam z Marzanną śmieszną przygodę.
Ja z Marzanną siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarzannieRozmawiam o Marzannie.
A o Marzannie to i słowa rzec nie umiał.
Mówimy tu oczywiście o Marzannie.
Teraz chcę napisać parę słów o Marzannie.
Warto także pomyśleć chwilę o Marzannie.

Wołacz:
(hej!)
MarzannoDziękuję Marzanno za rozmowę!
Dzień dobry Marzanno!
Gdzie jesteś Marzanno!?
Witaj Marzanno!
Marzanno! Gdzie jesteś?