Odmiana imienia Marzanna przez przypadki

Marzanna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marzanna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marzanny

Celownik
(komu? czemu?):Marzannie

Biernik
(kogo? co?):Marzannę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marzanną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marzannie

Wołacz
(hej!):Marzanno!

Przykłady odmiany imienia Marzanna” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Marzanna

Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Marzanna.
Jutro Marzanna wyjdzie ze szpitala.
Co robi Marzanna?
Na drugie imię mam Marzanna.
Dla mnie było już jasne, ze Marzanna umiera.

Dopełniacz (kogo? czego?): Marzanny

Prosimy o pomoc dla Marzanny.
Nie ma Marzanny.
Szukałem linków do strony Marzanny.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Marzanny.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Marzanny.

Celownik (komu? czemu?): Marzannie

Oddaję Marzannie list.
Zszedłem z drogi Marzannie i usiadłem w fotelu.
Mam nadzieję, że Marzannie również się podoba.
Daję Marzannie, to co najlepsze we mnie.
Marzannie oczy błyszczą.

Biernik (kogo? co?): Marzannę

Popatrzyłam na Marzannę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Kacper patrzył na Marzannę ze zdumieniem.
Widzę Marzannę.
Kawę kupioną przez Marzannę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Nieśmiało gładzi Marzannę po włosach.

Narzędnik (z kim? z czym?): Marzanną

Powinnam jednak pojechać z Marzanną.
Dorota spotkała się z Marzanną.
Wieczorem z Marzanną znowu idziemy na spacer.
Dwa dni temu miałam z Marzanną śmieszną przygodę.
Ja z Marzanną siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Marzannie

Rozmawiam o Marzannie.
A o Marzannie to i słowa rzec nie umiał.
Mówimy tu oczywiście o Marzannie.
Teraz chcę napisać parę słów o Marzannie.
Warto także pomyśleć chwilę o Marzannie.

Wołacz (hej!): Marzanno

Dziękuję Marzanno za rozmowę!
Dzień dobry Marzanno!
Gdzie jesteś Marzanno!?
Witaj Marzanno!
Marzanno! Gdzie jesteś?