Odmiana imienia Martiś przez przypadki

Martiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Martiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Martisia

Celownik
(komu? czemu?):Martisiowi

Biernik
(kogo? co?):Martisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Martisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Martisiu

Wołacz
(hej!):Martisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MartiśMartiś chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Martiś.
Mam na imię Martiś.
Autorem artykułu jest Martiś.
Martiś chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MartisiaPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Martisia.
Póki co dodaję zdjęcia Martisia z wakacji.
Rodzina Martisia wyprowadziła się.
W słuchawce usłyszałam głos Martisia.
Muszę pochwalić pomysł Martisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
MartisiowiDzięki Martisiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zostawiam Martisiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Nie wiem, co powiedzieć Martisiowi.
Tym razem nie damy Martisiowi dojść do głosu.
Od początku próbujemy pomóc Martisiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
MartisiaZdjęcie przesłane przez Martisia.
Patrzę na Martisia i nic nie rozumiem.
Spojrzałem znacząco na Martisia.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Martisia.
Doprowadził tym Martisia do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MartisiemZostanę tu tylko z Martisiem i chłopakami.
Kasia z Martisiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Śpiewam z Martisiem.
Przez chwilę oboje z Martisiem patrzyli na siebie.
Byliśmy z Martisiem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MartisiuZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Martisiu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Martisiu.
Czasami myślę sobie o Martisiu.
Bardzo fajny blog o Martisiu.
Przygotowuje książkę o Martisiu.

Wołacz:
(hej!)
MartisiuDziękuję Martisiu za rozmowę!
Cześć Martisiu!
Hej Martisiu!
Gdzie jesteś Martisiu!?
Martisiu! Uważaj!