Odmiana imienia Marlonek przez przypadki

Marlonek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marlonek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marlonka

Celownik
(komu? czemu?):Marlonkowi

Biernik
(kogo? co?):Marlonka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marlonkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marlonku

Wołacz
(hej!):Marlonku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarlonekCo robi Marlonek?
Marlonek tego nie widzi.
Marlonek wraca do domu.
Za chwilę wróci Marlonek z lasu.
Dopiero do mnie dotarło, że Marlonek już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarlonkaTata Marlonka poszedł otworzyć drzwi.
Szukałem linków do strony Marlonka.
Prosimy o pomoc dla Marlonka.
W domu babci Marlonka od zawsze stał stary zegar.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Marlonka.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarlonkowiNie wiem, co powiedzieć Marlonkowi.
Napisałem wiersz dzięki Marlonkowi.
Zszedłem z drogi Marlonkowi i usiadłem w fotelu.
Dzięki Marlonkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Coś muszę Marlonkowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
MarlonkaSpojrzałam na Marlonka jak dopisuje kolejne literki.
Doprowadził tym Marlonka do stanu bliskiego apopleksji.
Patrzę na Marlonka i nic nie rozumiem.
Popatrzyłam na Marlonka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Marlonka znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarlonkiemSiedzieliśmy z Marlonkiem przy basenie.
Byliśmy z Marlonkiem na jarmarku.
Kasia z Marlonkiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Powinnam jednak pojechać z Marlonkiem.
Zostaliśmy z Marlonkiem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarlonkuWarto także pomyśleć chwilę o Marlonku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Marlonku.
Chciałbym być teraz przy Marlonku.
Przygotowuje książkę o Marlonku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Marlonku.

Wołacz:
(hej!)
MarlonkuDobranoc Marlonku!
Hej Marlonku!
Marlonku! Wróć do mnie!
Marlonku! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Marlonku!