Odmiana imienia Marlon przez przypadki

Marlon imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marlon

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marlona

Celownik
(komu? czemu?):Marlonowi

Biernik
(kogo? co?):Marlona

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marlonem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marlonie

Wołacz
(hej!):Marlonie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarlonPierwszą osobą którą zobaczyłem była Marlon.
Za chwilę wróci Marlon z lasu.
Marlon odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem artykułu jest Marlon.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Marlon.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarlonaNie lubię Marlona.
Specjalnością Marlona jest jazda na koniu.
W domu babci Marlona od zawsze stał stary zegar.
Przed domem Marlona zauważyłem wózek z dzieckiem.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Marlona.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarlonowiZszedłem z drogi Marlonowi i usiadłem w fotelu.
Coś muszę Marlonowi powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Marlonowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Od początku próbujemy pomóc Marlonowi.
Ten nie pozostał dłużny Marlonowi.

Biernik:
(kogo? co?)
MarlonaPrzed wejściem spotkaliśmy Marlona.
Zdjęcie przesłane przez Marlona.
Spojrzałam na Marlona w wymownym geście.
Podchodzi, całuje Marlona i idzie do wyjścia.
Pożegnali w końcu Marlona i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarlonemRazem z Marlonem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zostanę tu tylko z Marlonem i chłopakami.
Sprzątam pokój razem z Marlonem.
Oboje z Marlonem wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Marlonem podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarloniePowoli spełniam swoje marzenia o Marlonie.
Wspominam o Marlonie.
Nie wspomniałem na początku o Marlonie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Marlonie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Marlonie.

Wołacz:
(hej!)
MarlonieHej Marlonie!
Dobranoc Marlonie!
Marlonie! Wróć do mnie!
Dziękuję Marlonie za rozmowę!
Dzień dobry Marlonie!