Odmiana imienia Marlenusia przez przypadki

Marlenusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marlenusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marlenusi

Celownik
(komu? czemu?):Marlenusi

Biernik
(kogo? co?):Marlenusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marlenusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marlenusi

Wołacz
(hej!):Marlenusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarlenusiaJak już wiecie mam na imię Marlenusia.
Co robi Marlenusia?
Dobrze, że Marlenusia grzecznie śpi.
Marlenusia nie umie grać na gitarze.
Ja i Marlenusia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarlenusiDziadek Marlenusi w tym czasie miał chorą rękę.
Na korytarzu blisko pokoju Marlenusi stało kilka osób.
Postawa Marlenusi była zupełnie inna.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Marlenusi.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Marlenusi słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarlenusiZaproponowałem Marlenusi dwa tematy.
Coś muszę Marlenusi powiedzieć, stoi i czeka.
Tego Marlenusi było już za wiele.
Marlenusi oczy błyszczą.
Ten nie pozostał dłużny Marlenusi.

Biernik:
(kogo? co?)
MarlenusięOdprowadziłam Marlenusię do wyjścia.
Lubię Marlenusię.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Marlenusię.
Przeprosiłam Marlenusię i poszłam dalej.
Spojrzał na Marlenusię i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarlenusiąJadę z Marlenusią na dyskotekę.
Idę na spacer z Marlenusią.
Pracuję z Marlenusią.
Razem z Marlenusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Rozmawiam z Marlenusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarlenusiZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Marlenusi.
Mówimy tu oczywiście o Marlenusi.
Piszę o Marlenusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Marlenusi.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Marlenusi.

Wołacz:
(hej!)
MarlenusiuMarlenusiu! Gdzie jesteś?
Hej Marlenusiu!
Dzień dobry Marlenusiu!
Cześć Marlenusiu!
Gdzie jesteś Marlenusiu!?