Jak odmienić imię Marlenusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Marlenusia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Marlenusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Marlenusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Marlenusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Marlenusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Marlenusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Marlenusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Marlenusi.
W wołaczu (Hej!): Marlenusiu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Marlenusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Marlenusia przez przypadki.