Odmiana imienia Markusek przez przypadki

Markusek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Markusek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Markuska

Celownik
(komu? czemu?):Markuskowi

Biernik
(kogo? co?):Markuska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Markuskiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Markusku

Wołacz
(hej!):Markusku!

Przykłady deklinacji imienia Markusek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Markusek

Ma na imię Markusek.
Jak już wiecie mam na imię Markusek.
Dobrze, że Markusek grzecznie śpi.
Jutro Markusek wyjdzie ze szpitala.
Autorem artykułu jest Markusek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Markuska

Uroda Markuska miała potężną moc.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Markuska.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Markuska.
Nie ma Markuska.
Serce Markuska stanęło na moment.

Celownik (komu? czemu?): Markuskowi

Markuskowi oczy błyszczą.
Zerwał jabłko i podał je Markuskowi.
Zostawiam Markuskowi karteczkę i już mnie nie ma.
Markuskowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Co tej Markuskowi po głowie chodzi?

Biernik (kogo? co?): Markuska

Postaram się namówić Markuska na spacer.
Odprowadziłam Markuska do wyjścia.
Zdjęcie przesłane przez Markuska.
Kacper patrzył na Markuska ze zdumieniem.
Spojrzałam na Markuska jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik (z kim? z czym?): Markuskiem

Pracuję razem z Markuskiem.
Jadę z Markuskiem na dyskotekę.
Zostanę tu tylko z Markuskiem i chłopakami.
Dorota spotkała się z Markuskiem.
Siedzieliśmy z Markuskiem przy basenie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Markusku

Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Markusku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Markusku.
Powoli spełniam swoje marzenia o Markusku.
Od ostatniego wpisu o Markusku wydarzyło się sporo.
Mowa oczywiście o Markusku.

Wołacz (hej!): Markusku

Hej Markusku!
Witaj Markusku!
Markusku! Wróć do mnie!
Dziękuję Markusku za rozmowę!
Gdzie jesteś Markusku!?