Odmiana imienia Marcynka przez przypadki

Marcynka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marcynka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marcynki

Celownik
(komu? czemu?):Marcynce

Biernik
(kogo? co?):Marcynkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marcynką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marcynce

Wołacz
(hej!):Marcynko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarcynkaMarcynka ma katar i źle się czuje.
Marcynka chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Marcynka.
Dziś Marcynka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ma na imię Marcynka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarcynkiW słuchawce usłyszałam głos Marcynki.
Rodzina Marcynki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Póki co dodaję zdjęcia Marcynki z wakacji.
Piszę list do Marcynki.
Tymczasem zauważyłam wpis Marcynki kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarcynceZaproponowałem Marcynce dwa tematy.
Opowiedziałam Marcynce o przykrości która mnie spotkała.
Zostawiam Marcynce karteczkę i już mnie nie ma.
Tego Marcynce było już za wiele.
Dzięki Marcynce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
MarcynkęMarcynkę znalazłam w recepcji hotelu.
Czekałam na Marcynkę w kawiarni.
Przeprosiłam Marcynkę i poszłam dalej.
Widziałem dzisiaj Marcynkę z mojej klasy.
Spoglądam na Marcynkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarcynkąZostaliśmy z Marcynką w salonie sami.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Marcynką na krytym basenie.
Razem z Marcynką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wymyśliłam z Marcynką nową zabawę.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Marcynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarcynceNa koniec parę słów o Marcynce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Marcynce.
Dobrze, że wspomniałeś o Marcynce.
Piszę o Marcynce.
Artykuł o Marcynce wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
MarcynkoMarcynko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Marcynko!
Cześć Marcynko!
Dziękuję Marcynko za rozmowę!
Witaj Marcynko!