Odmiana imienia Marcyna przez przypadki

Marcyna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marcyna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marcyny

Celownik
(komu? czemu?):Marcynie

Biernik
(kogo? co?):Marcynę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marcyną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marcynie

Wołacz
(hej!):Marcyno!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarcynaMarcyna nie umie grać na gitarze.
Marcyna nie umie śpiewać.
Jak już wiecie mam na imię Marcyna.
Na drugie imię mam Marcyna.
Co robi Marcyna?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarcynyZaproszenia na urodziny Marcyny są gotowe.
Tata Marcyny sam opatrzył mi nogę.
Rodzina Marcyny wyprowadziła się.
Tata Marcyny opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Prosimy o pomoc dla Marcyny.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarcynieTen nie pozostał dłużny Marcynie.
Marcynie włosy stanęły dęba na głowie.
Nie wiem, co powiedzieć Marcynie.
Musiałam się zwierzyć Marcynie.
Zerwał jabłko i podał je Marcynie.

Biernik:
(kogo? co?)
MarcynęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Marcynę.
Na Marcynę spłynęła niewymowna ulga.
Popatrzyłam na Marcynę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Marcynę bardzo przyjaźnie.
Marcynę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarcynąA sytuacja z Marcyną rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ja z Marcyną coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Powinnam jednak pojechać z Marcyną.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Marcyną.
Zobacz wywiad z Marcyną oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarcynieWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Marcynie.
Pamiętajmy o Marcynie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Dzisiaj chciałam napisać o Marcynie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Marcynie.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Marcynie.

Wołacz:
(hej!)
MarcynoDziękuję Marcyno za rozmowę!
Gdzie jesteś Marcyno!?
Marcyno! Gdzie jesteś?
Hej Marcyno!
Witaj Marcyno!