Odmiana imienia Manulek przez przypadki

Manulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Manulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Manulkiem

Celownik
(komu? czemu?):Manulka

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Manulku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ManulekJeśli jednak przegrasz, Manulek zostaje z nami.
Na drugie imię mam Manulek.
Mam na imię Manulek.
Ja i Manulek nie wiedziałyśmy, co robić.
Manulek tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ManulkiemZostało sto dni do narodzin Manulkiem.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Manulkiem.
Manulkiem siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Tata Manulkiem poszedł otworzyć drzwi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Manulkiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
ManulkaSłoik z kawą wyleciał Manulka z rąk.
Manulka włosy stanęły dęba na głowie.
Proszę Manulka nie dokuczać!
Nie wiem, co powiedzieć Manulka.
Opowiadam Manulka o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
Widzę .
Lubię .
Spojrzałam na w wymownym geście.
Patrzył na z pełnym zgrozy podziwem.
Doprowadził tym do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Wieczorem z znowu idziemy na spacer.
Idę na spacer z .
Sprzątam pokój razem z .
Oboje z kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Byliśmy z na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Czasami myślę sobie o .
Posiadam całą serię powieści tego autora o .
Przy zapomniałem o wszystkim.
Anna sama już nie wie, co myśleć o .
Piszę o .

Wołacz:
(hej!)
ManulkuDzień dobry Manulku!
Dobry wieczór Manulku!
Gdzie jesteś Manulku!?
Manulku! Uważaj!
Dobranoc Manulku!