Odmiana imienia Manaenek przez przypadki

Manaenek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Manaenek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Manaenka

Celownik
(komu? czemu?):Manaenkowi

Biernik
(kogo? co?):Manaenka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Manaenkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Manaenku

Wołacz
(hej!):Manaenku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ManaenekAutorem artykułu jest Manaenek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Manaenek.
Ma na imię Manaenek.
Co robi Manaenek?
Manaenek nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ManaenkaUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Manaenka.
Szkoda że Manaenka prawie że w ogóle nie ma.
Zbieramy na nowy wózek dla Manaenka.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Manaenka.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Manaenka.

Celownik:
(komu? czemu?)
ManaenkowiManaenkowi oczy błyszczą.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Manaenkowi.
Manaenkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Manaenkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Zszedłem z drogi Manaenkowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
ManaenkaPoszłam dalej i wtedy poznałam Manaenka.
Spojrzałem znacząco na Manaenka.
Widziałem dzisiaj Manaenka z mojej klasy.
Popatrzyłam na Manaenka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przeprosiłam Manaenka i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ManaenkiemPracuję z Manaenkiem.
Śpiewam z Manaenkiem.
Wymyśliłam z Manaenkiem nową zabawę.
Powinnam jednak pojechać z Manaenkiem.
Razem z Manaenkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ManaenkuPosiadam całą serię powieści tego autora o Manaenku.
Przynajmniej tak myślał tata o Manaenku.
Myślę o Manaenku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Manaenku.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Manaenku.

Wołacz:
(hej!)
ManaenkuHej Manaenku!
Manaenku! Gdzie jesteś?
Cześć Manaenku!
Dzień dobry Manaenku!
Manaenku! Uważaj!