Odmiana imienia Manaen przez przypadki

Manaen imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Manaen

Dopełniacz
(kogo? czego?):Manaena

Celownik
(komu? czemu?):Manaenowi

Biernik
(kogo? co?):Manaena

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Manaenem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Manaenie

Wołacz
(hej!):Manaenie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ManaenMam na imię Manaen.
Dopiero do mnie dotarło, że Manaen już tu jest.
Autorem artykułu jest Manaen.
Manaen chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Manaen umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ManaenaBardzo podoba mi się wypracowanie Manaena.
Dziadek Manaena w tym czasie miał chorą rękę.
Tymczasem zauważyłam wpis Manaena kilka dni temu.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Manaena.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Manaena.

Celownik:
(komu? czemu?)
ManaenowiManaenowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Manaenowi święta nabrały nowego wymiaru.
Słoik z kawą wyleciał Manaenowi z rąk.
Proszę Manaenowi nie dokuczać!
Przyglądam się Manaenowi.

Biernik:
(kogo? co?)
ManaenaCzekałam na Manaena w kawiarni.
Spotkałam Manaena w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałem znacząco na Manaena.
Lubię Manaena.
Kacper patrzył na Manaena ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ManaenemByliśmy wczoraj pierwszy raz z Manaenem na krytym basenie.
Tym razem korespondowałam z Manaenem.
Śpiewam z Manaenem.
Idę na spacer z Manaenem.
Dorota spotkała się z Manaenem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ManaenieChciałam dowiedzieć się więcej o Manaenie.
Kilka słów od autora materiału o Manaenie.
Rozmawiam o Manaenie.
Nie wspomniałem na początku o Manaenie.
Pamiętam o Manaenie.

Wołacz:
(hej!)
ManaenieDziękuję Manaenie za rozmowę!
Cześć Manaenie!
Manaenie! Gdzie jesteś?
Manaenie! Uważaj!
Manaenie! Wróć do mnie!