Odmiana imienia Małomirunia przez przypadki

Małomirunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Małomirunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Małomiruni

Celownik
(komu? czemu?):Małomiruni

Biernik
(kogo? co?):Małomirunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Małomirunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Małomiruni

Wołacz
(hej!):Małomiruniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MałomiruniaMa na imię Małomirunia.
Małomirunia wraca do domu.
Małomirunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ja i Małomirunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Małomirunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MałomiruniUroda Małomiruni miała potężną moc.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Małomiruni.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Małomiruni.
Rodzina Małomiruni wyprowadziła się.
Na korytarzu blisko pokoju Małomiruni stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
MałomiruniMałomiruni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Małomiruni święta nabrały nowego wymiaru.
Kto wie, może Małomiruni wyjdzie do na dobre.
Ja na pewno przekaże swój procent Małomiruni.
Proszę Małomiruni nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
MałomirunięWidziałem dzisiaj Małomirunię z mojej klasy.
Chwyciła Małomirunię za rękaw płaszcza.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Małomirunię.
Spojrzałam na Małomirunię.
Lubię Małomirunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MałomiruniąWymyśliłam z Małomirunią nową zabawę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Małomirunią.
Pracuję z Małomirunią.
Sprzątam pokój z Małomirunią.
Idę na spacer z Małomirunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MałomiruniWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Małomiruni.
W powrotnej drodze myślał o Małomiruni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Małomiruni.
Piszę o Małomiruni.
Myślałam cały czas tylko o Małomiruni.

Wołacz:
(hej!)
MałomiruniuMałomiruniu! Uważaj!
Gdzie jesteś Małomiruniu!?
Witaj Małomiruniu!
Dobry wieczór Małomiruniu!
Dziękuję Małomiruniu za rozmowę!