Jak odmienić imię Małomirunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Małomirunia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Małomirunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Małomirunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Małomiruni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Małomiruni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Małomirunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Małomirunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Małomiruni.
W wołaczu (Hej!): Małomiruniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Małomirunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Małomirunia.