Odmiana imienia Lutosławka przez przypadki

Lutosławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lutosławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lutosławki

Celownik
(komu? czemu?):Lutosławce

Biernik
(kogo? co?):Lutosławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lutosławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lutosławce

Wołacz
(hej!):Lutosławko!

Przykłady odmiany imienia Lutosławka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Lutosławka

Lutosławka tego nie widzi.
Lutosławka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Lutosławka?
Dziś Lutosławka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jeśli jednak przegrasz, Lutosławka zostaje z nami.

Dopełniacz (kogo? czego?): Lutosławki

Tata Lutosławki sam opatrzył mi nogę.
Szukałem linków do strony Lutosławki.
Muszę pochwalić pomysł Lutosławki.
Serce Lutosławki stanęło na moment.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Lutosławki.

Celownik (komu? czemu?): Lutosławce

Mama przyznała rację Lutosławce.
Zaproponowałem Lutosławce dwa tematy.
Musiałam się zwierzyć Lutosławce.
Tego Lutosławce było już za wiele.
Zostawiam Lutosławce karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik (kogo? co?): Lutosławkę

Spojrzał na Lutosławkę i uśmiechnął się.
Spojrzałam na Lutosławkę w wymownym geście.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Lutosławkę.
Spojrzała na Lutosławkę jeszcze raz.
Spoglądam na Lutosławkę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Lutosławką

Rozmawiam z Lutosławką.
Sprzątam pokój razem z Lutosławką.
Pracuję z Lutosławką.
Siedzieliśmy z Lutosławką na ławce w parku.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Lutosławką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Lutosławce

Kto dziś pamięta o Lutosławce.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Lutosławce.
Pamiętam o Lutosławce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Lutosławce.
Wszyscy dyskutują o Lutosławce.

Wołacz (hej!): Lutosławko

Cześć Lutosławko!
Lutosławko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Lutosławko!
Gdzie jesteś Lutosławko!?
Lutosławko! Gdzie jesteś?