Odmiana imienia Lutochna przez przypadki

Lutochna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lutochna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lutochny

Celownik
(komu? czemu?):Lutochnie

Biernik
(kogo? co?):Lutochnę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lutochną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lutochnie

Wołacz
(hej!):Lutochno!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LutochnaDobrze, że Lutochna grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Lutochna umiera.
Lutochna nie umie śpiewać.
Lutochna odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Lutochna?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LutochnyPóki co dodaję zdjęcia Lutochny z wakacji.
Dziadek Lutochny w tym czasie miał chorą rękę.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Lutochny.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Lutochny.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Lutochny.

Celownik:
(komu? czemu?)
LutochnieZszedłem z drogi Lutochnie i usiadłem w fotelu.
Korzysta z okazji, by wyznać Lutochnie miłość.
Dzięki Lutochnie mamy kolejny artykuł po polsku.
Coś muszę Lutochnie powiedzieć, stoi i czeka.
Tego Lutochnie było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
LutochnęNa Lutochnę spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzałam na Lutochnę w wymownym geście.
Spoglądam na Lutochnę.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Lutochnę.
Pożegnali w końcu Lutochnę i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LutochnąJa z Lutochną coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Sprzątam pokój razem z Lutochną.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Lutochną.
Pracuję z Lutochną.
Razem z Lutochną podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LutochnieTej nocy po raz pierwszy śniłam o Lutochnie.
Pamiętam o Lutochnie.
Wspominam o Lutochnie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Lutochnie.
Teraz chcę napisać parę słów o Lutochnie.

Wołacz:
(hej!)
LutochnoDziękuję Lutochno za rozmowę!
Witaj Lutochno!
Lutochno! Uważaj!
Dzień dobry Lutochno!
Lutochno! Gdzie jesteś?