Odmiana imienia Ludwinunia przez przypadki

Ludwinunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludwinunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludwinuni

Celownik
(komu? czemu?):Ludwinuni

Biernik
(kogo? co?):Ludwinunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludwinunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludwinuni

Wołacz
(hej!):Ludwinuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudwinuniaMoje drugie imię to właśnie Ludwinunia.
Ludwinunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Mam na imię Ludwinunia.
Jak już wiecie mam na imię Ludwinunia.
Ludwinunia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudwinuniTymczasem zauważyłam wpis Ludwinuni kilka dni temu.
Prosimy o pomoc dla Ludwinuni.
Dla Ludwinuni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Ludwinuni.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Ludwinuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudwinuniNapisałem wiersz dzięki Ludwinuni.
Mama przyznała rację Ludwinuni.
Powiedz wszystkim i Ludwinuni, że nic mi nie jest.
Ja na pewno przekaże swój procent Ludwinuni.
Zostawiam Ludwinuni karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
LudwinunięNa Ludwinunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Kacper patrzył na Ludwinunię ze zdumieniem.
Podchodzi, całuje Ludwinunię i idzie do wyjścia.
Spotkałam Ludwinunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałem znacząco na Ludwinunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudwinuniąJa z Ludwinunią chcemy się przebrać za wampiry.
Dorota spotkała się z Ludwinunią.
Oboje z Ludwinunią wybuchliśmy śmiechem.
Tym razem korespondowałam z Ludwinunią.
Śpiewam z Ludwinunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudwinuniPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Ludwinuni.
Kto dziś pamięta o Ludwinuni.
A przecież nikt inaczej o Ludwinuni nie pisał.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Ludwinuni.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Ludwinuni.

Wołacz:
(hej!)
LudwinuniuDobry wieczór Ludwinuniu!
Ludwinuniu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Ludwinuniu!?
Dobranoc Ludwinuniu!
Hej Ludwinuniu!