Jak odmienić imię Ludwinunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ludwinunia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Ludwinunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ludwinunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Ludwinuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Ludwinuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ludwinunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Ludwinunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Ludwinuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Ludwinuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ludwinunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Ludwinunia.