Odmiana imienia Ludomirunia przez przypadki

Ludomirunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludomirunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludomiruni

Celownik
(komu? czemu?):Ludomiruni

Biernik
(kogo? co?):Ludomirunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludomirunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludomiruni

Wołacz
(hej!):Ludomiruniu!

Przykłady odmiany imienia Ludomirunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ludomirunia

Ma na imię Ludomirunia.
Dla mnie było już jasne, ze Ludomirunia umiera.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Ludomirunia.
Ludomirunia nie umie śpiewać.
Ludomirunia wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ludomiruni

Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Ludomiruni.
W słuchawce usłyszałam głos Ludomiruni.
Postawa Ludomiruni była zupełnie inna.
Tata Ludomiruni sam opatrzył mi nogę.
Wysyłam list do Ludomiruni.

Celownik (komu? czemu?): Ludomiruni

Ludomiruni włosy stanęły dęba na głowie.
Rozalia z troską przyglądała się Ludomiruni.
Ludomiruni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Ludomiruni coś się stało.
Ludomiruni przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik (kogo? co?): Ludomirunię

Widziałem dzisiaj Ludomirunię z mojej klasy.
Odprowadziłam Ludomirunię do wyjścia.
Lubię Ludomirunię.
Przeprosiłam Ludomirunię i poszłam dalej.
Patrzę na Ludomirunię i nic nie rozumiem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ludomirunią

Wymyśliłam z Ludomirunią nową zabawę.
Jadę z Ludomirunią na dyskotekę.
Idę na spacer z Ludomirunią.
Razem z Ludomirunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Kasia z Ludomirunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ludomiruni

Bardzo fajny blog o Ludomiruni.
Czasami myślę sobie o Ludomiruni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Ludomiruni.
To jest pieśń o Ludomiruni.
Warto także pomyśleć chwilę o Ludomiruni.

Wołacz (hej!): Ludomiruniu

Ludomiruniu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Ludomiruniu!
Gdzie jesteś Ludomiruniu!?
Ludomiruniu! Wróć do mnie!
Dziękuję Ludomiruniu za rozmowę!