Jak odmienić imię Ludomirunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ludomirunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Ludomirunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ludomirunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Ludomiruni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Ludomiruni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Ludomirunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Ludomirunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Ludomiruni.
W wołaczu (Hej!): Ludomiruniu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ludomirunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Ludomirunia przez przypadki.