Odmiana imienia Ludolfik przez przypadki

Ludolfik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludolfik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludolfika

Celownik
(komu? czemu?):Ludolfikowi

Biernik
(kogo? co?):Ludolfika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludolfikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludolfiku

Wołacz
(hej!):Ludolfiku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudolfikGdzie jest Ludolfik?
Ludolfik chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jutro Ludolfik wyjdzie ze szpitala.
Ludolfik odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem artykułu jest Ludolfik.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudolfikaKrótki filmik przedstawiający braciszka Ludolfika.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Ludolfika.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Ludolfika.
Nie ma Ludolfika.
Ludolfika siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudolfikowiDzięki Ludolfikowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Coś muszę Ludolfikowi powiedzieć, stoi i czeka.
Ten nie pozostał dłużny Ludolfikowi.
Musiałam się zwierzyć Ludolfikowi.
Ludolfikowi włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
LudolfikaSpojrzałam na Ludolfika w wymownym geście.
Spotkałam Ludolfika w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Chwyciła Ludolfika za rękaw płaszcza.
Patrzył na Ludolfika wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przyniesiona przez Ludolfika kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudolfikiemSprzątam pokój razem z Ludolfikiem.
Tym razem korespondowałam z Ludolfikiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Ludolfikiem.
Obie z Ludolfikiem postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Ludolfikiem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudolfikuNie wspomniałem na początku o Ludolfiku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Ludolfiku.
Przygotowuje książkę o Ludolfiku.
Myślałam cały czas tylko o Ludolfiku.
Czasami myślę sobie o Ludolfiku.

Wołacz:
(hej!)
LudolfikuHej Ludolfiku!
Cześć Ludolfiku!
Ludolfiku! Uważaj!
Ludolfiku! Wróć do mnie!
Ludolfiku! Gdzie jesteś?