Odmiana imienia Ludolf przez przypadki

Ludolf imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludolf

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludolfa

Celownik
(komu? czemu?):Ludolfowi

Biernik
(kogo? co?):Ludolfa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludolfem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludolfie

Wołacz
(hej!):Ludolfie!

Przykłady odmiany imienia Ludolf” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ludolf

Ludolf nie umie grać na gitarze.
Ludolf wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ludolf.
Ludolf chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ludolf nie umie śpiewać.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ludolfa

Dziadek Ludolfa w tym czasie miał chorą rękę.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Ludolfa.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Ludolfa.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Ludolfa.
Ręka Ludolfa uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik (komu? czemu?): Ludolfowi

Ten nie pozostał dłużny Ludolfowi.
Daję Ludolfowi, to co najlepsze we mnie.
Zerwał jabłko i podał je Ludolfowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Ludolfowi miłość.
Musiałam się zwierzyć Ludolfowi.

Biernik (kogo? co?): Ludolfa

Kacper patrzył na Ludolfa ze zdumieniem.
Przyniesiona przez Ludolfa kawa okazała się tą nieco gorszą.
Obserwuję Ludolfa bardzo uważnie.
Lubię Ludolfa.
Patrzy na Ludolfa wyczekująco.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ludolfem

Dorota spotkała się z Ludolfem.
Razem z Ludolfem zrobiłyśmy obiad.
Jadę na wycieczkę razem z Ludolfem.
Idę na spacer z Ludolfem.
Obie z Ludolfem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ludolfie

Dzisiaj chciałam napisać o Ludolfie.
Ten wiersz jest o Ludolfie.
Artykuł o Ludolfie wywołał burzę w mediach.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Ludolfie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Ludolfie.

Wołacz (hej!): Ludolfie

Dobry wieczór Ludolfie!
Cześć Ludolfie!
Ludolfie! Gdzie jesteś?
Dobranoc Ludolfie!
Dziękuję Ludolfie za rozmowę!