Odmiana imienia Ludmiłek przez przypadki

Ludmiłek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludmiłek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludmiłka

Celownik
(komu? czemu?):Ludmiłkowi

Biernik
(kogo? co?):Ludmiłka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludmiłkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludmiłku

Wołacz
(hej!):Ludmiłku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudmiłekCo robi Ludmiłek?
Jutro Ludmiłek wyjdzie ze szpitala.
Ludmiłek nie umie grać na gitarze.
Gdzie jest Ludmiłek?
Ludmiłek chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudmiłkaPrzyglądałam się dłoniom Ludmiłka.
Póki co dodaję zdjęcia Ludmiłka z wakacji.
Rozalia podeszła do Ludmiłka.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Ludmiłka.
Rodzina Ludmiłka zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudmiłkowiRozalia z troską przyglądała się Ludmiłkowi.
Ten nie pozostał dłużny Ludmiłkowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Ludmiłkowi.
Napisałem wiersz dzięki Ludmiłkowi.
Ludmiłkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
LudmiłkaSierżant wpatrywał się w Ludmiłka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałem znacząco na Ludmiłka.
Spojrzałam na Ludmiłka w wymownym geście.
Patrzył na Ludmiłka z pełnym zgrozy podziwem.
Odprowadziłam Ludmiłka do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudmiłkiemRefleksyjnie po spotkaniu z Ludmiłkiem.
Śpiewam z Ludmiłkiem.
Sprzątam pokój razem z Ludmiłkiem.
Oboje z Ludmiłkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Jadę z Ludmiłkiem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudmiłkuHipnotyzująca powieść o Ludmiłku i płatnym mordercy.
Mowa oczywiście o Ludmiłku.
Powiedz mi, co myślisz o Ludmiłku.
Myślę o Ludmiłku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Ludmiłku.

Wołacz:
(hej!)
LudmiłkuLudmiłku! Uważaj!
Cześć Ludmiłku!
Dobry wieczór Ludmiłku!
Ludmiłku! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Ludmiłku!?