Odmiana imienia Ludmił przez przypadki

Ludmił imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludmił

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludmiła

Celownik
(komu? czemu?):Ludmiłowi

Biernik
(kogo? co?):Ludmiła

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludmiłem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludmile

Wołacz
(hej!):Ludmile!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudmiłLudmił tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Ludmił zostaje z nami.
Dopiero do mnie dotarło, że Ludmił już tu jest.
Ludmił chce pójść ze mną na spacer.
Za chwilę wróci Ludmił z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudmiłaPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Ludmiła.
Jadę do Ludmiła.
Przez cały dzień czułam wzrok Ludmiła na sobie.
Uroda Ludmiła miała potężną moc.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Ludmiła.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudmiłowiZszedłem z drogi Ludmiłowi i usiadłem w fotelu.
Ludmiłowi oczy błyszczą.
Ja na pewno przekaże swój procent Ludmiłowi.
Kto wie, może Ludmiłowi wyjdzie do na dobre.
Chciałam szybko pochwalić się Ludmiłowi.

Biernik:
(kogo? co?)
LudmiłaSpojrzał na Ludmiła i uśmiechnął się.
Sierżant wpatrywał się w Ludmiła jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Widzę Ludmiła.
Przed sesją zapytałam Ludmiła co lubi.
Patrzył na Ludmiła z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudmiłemRozmawiam z Ludmiłem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Ludmiłem.
Wieczorem z Ludmiłem znowu idziemy na spacer.
Razem z Ludmiłem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Oboje z Ludmiłem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudmileNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Ludmile.
Zapraszam na film dokumentalny o Ludmile.
Przy Ludmile zapomniałem o wszystkim.
Wspominam o Ludmile.
Kilka słów od autora materiału o Ludmile.

Wołacz:
(hej!)
LudmileHej Ludmile!
Dzień dobry Ludmile!
Dobry wieczór Ludmile!
Ludmile! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Ludmile!?