Odmiana imienia Ludgarusia przez przypadki

Ludgarusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludgarusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludgarusi

Celownik
(komu? czemu?):Ludgarusi

Biernik
(kogo? co?):Ludgarusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludgarusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludgarusi

Wołacz
(hej!):Ludgarusiu!

Przykłady deklinacji imienia Ludgarusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ludgarusia

Ludgarusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ludgarusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dobrze, że Ludgarusia grzecznie śpi.
Autorem niniejszego tekstu jest Ludgarusia.
Ludgarusia nie umie śpiewać.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ludgarusi

Najbardziej polubiłam ojca Ludgarusi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Ludgarusi.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Ludgarusi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Ludgarusi.
W słuchawce usłyszałam głos Ludgarusi.

Celownik (komu? czemu?): Ludgarusi

Ludgarusi oczy błyszczą.
Napisałem wiersz dzięki Ludgarusi.
Zerwał jabłko i podał je Ludgarusi.
Kupiłem Ludgarusi magnes na lodówkę.
Korzysta z okazji, by wyznać Ludgarusi miłość.

Biernik (kogo? co?): Ludgarusię

Poszłam dalej i wtedy poznałam Ludgarusię.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Ludgarusię.
Czekałam na Ludgarusię w kawiarni.
Patrzył na Ludgarusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kacper patrzył na Ludgarusię ze zdumieniem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ludgarusią

Pracuję z Ludgarusią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Ludgarusią.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ludgarusią na krytym basenie.
Obie z Ludgarusią postawiłyśmy na zmiany.
Dorota spotkała się z Ludgarusią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ludgarusi

Hipnotyzująca powieść o Ludgarusi i płatnym mordercy.
Pamiętajmy o Ludgarusi i jej rodzinie.
Czasami myślę sobie o Ludgarusi.
Na pewno słyszałyście o Ludgarusi.
Kilka słów od autora materiału o Ludgarusi.

Wołacz (hej!): Ludgarusiu

Hej Ludgarusiu!
Dobranoc Ludgarusiu!
Dobry wieczór Ludgarusiu!
Ludgarusiu! Wróć do mnie!
Ludgarusiu! Uważaj!